Szampan wraz z kawiorem jest swego rodzaju Porsche świata kulinarnego. Wszyscy słyszeliśmy wcześniej o szampanie, lecz niektórzy z nas nawet nie wiedzą dokładnie z jakiego regionu Francji wywodzi się ten rodzaj wina. Przedstawimy Wam znaną przez niewiele osób historię Szampanii i kluczowych postaci, które pomogły uczynić szampan jednym z najznamienitszych trunków na świecie, a ponadto dowiemy się co nieco o Dom Pérignon. Nasza historia przenosi nas do roku 1600 do człowieka, który pracował w piwnicy Mistrza w Opactwie Benedyktynów w małej wiosce o nazwie Hautvillers we Francji, w czasie gdy trwały próby i eksperymenty w zakresie produkcji wina z różnych szczepów winogron.
W średniowieczu, większość innowacji w dziedzinie produkcji wina pochodziło od cystersów i benedyktynów, lub mówiąc prościej – katolickich zakonów. Dzięki cystersom i benedyktynom zawdzięczamy większość współczesnych technik produkcji, ich determinacja do ulepszania technologii produkcji wina w znacznym stopniu przyczynił się do samego udoskonalenia technik, które używamy do dziś.
Podział szampanów ze względu na stopień musowania:
Grand Mousse – silnie musujący (4,5-5,0 atm)
Musseux – średnio musujący (4,0 – 4,5 atm)
Cremant – lekko musujący (4,0 atm)
Ale był jeden człowiek, w szczególności, który z prawdziwą pasją zgłębiał tajniki produkcji wina, starając się odkrywać nowe metody i usprawnienia, a jego imię jest obecnie synonimem legendy. Mam oczywiście na myśli pobożnego mnicha z zakonu benedyktynów – Dom Pierre Perignon, który w zakonie pełnił funkcję mistrza piwnicznego, specjalizującego się w produkcji wina na potrzeby zakonu. Błędem byłoby rzecz jasna twierdzenie, iż pobożny mnich Dom Pierre Perignon jest odpowiedzialny za wynalezienie szampana, ponieważ jest to efekt starań i pracy setek pionierów winiarstwa ale również skutecznie ulepszanych metod produkcji. Nie mniej, należy potwierdzić sam niebagatelny wpływ pracy Dom Pierr’a na ostatecznych kształt winiarstwa. Pierwotnie wina w ówczesnych latach charakteryzowały się produkcją z jednego rodzaju winogron, dopiero przełom w produkcję wniosła sztuka mieszania rożnych odmian, wprowadzona oczywiście przez kogo? Zgadza się, przez mnicha Dom Pierr’a. Dopiero on skonstatował, że mieszanie różnych odmian może stworzyć zupełnie nowe smaki. Dom Pierre był również odpowiedzialny za stworzenie pierwszych białych win z czarnych winogron, wprowadzając zupełnie nową metodę tłoczenia winogron. Pobożny mnich zrozumiał także, iż winogrona zbierane w odpowiedniej chwili, tj. porze roku, charakteryzują się maksymalnym poziomem cukru, dając smaczniejsze wina. Oczywiście Dom Pierre nie były sobą gdyby nie wymyślił czegoś extra. Banalny korek to także jego zasługa, a należy pamiętać, iż w tamtych latach wino często się psuło z powodu dostępu świeżego powietrza do wnętrza butelki, Dom Pierre wymyślił zatem, że zamiast korzystać z juty i sznurka konopnego wepchnie w szyjkę butelki kawałek drewna…
Zauważyliście pewną prawidłowość? Zazwyczaj butelki szampana są zdecydowanie cięższe niż wina bez bąbelków. W roku 1600 wprowadzono właśnie cięższe, a tym samym mocniejsze butelki na szampan, zwłaszcza w typie musowania Grand Mousse.
Szybko przeskakujemy do roku 1936, kiedy Moët et Chandon wprowadził pierwszą własną linię szampanów na rynek. Ówczesny dyrektor marketingu Robert-Jean de Vogue miał ułatwione zadanie – konsumenci uwielbiali szampan, ale Dom Pérignon był drogi, zatem de Vougue wprowadził na rynek wino tańsze, ale również sygnowane nazwiskiem.
Teraz, gdy mam nadzieję raczysz się drogi czytelniku kieliszkiem szampana, pamiętaj o ogromnym zasługach mnicha z Haut-Villeras w Szampanii.
